BEŁCHATÓW

 

 

Kopalnia odkrywkowa węgla brunatnego „Bełchatów”

HISTORIA

            Bełchatów – miasto i gmina w województwie łódzkim, siedziba powiatu bełchatowskiego. W 1975 roku zapadła decyzja Rządu o rozpoczęciu w okolicy budowy tej miejscowości Zespołu Górniczo–Energetycznego „Bełchatów”. Budowa nowoczesnej kopalni i elektrowni wymagała połączenia kolejowego z całym systemem gospodarczym kraju. W tym też celu wybudowano połączenie kolejowe Piotrków Trybunalski – Bełchatów –Rogowiec – Biłgoraj. Zostało ono oddane do użytku w grudniu 1977 roku.  W dniu 19 listopada 1980 roku wydobyto pierwszą tonę węgla w odkrywce „Bełchatów”.
W 1996 roku Ministerstwo Przemysłu wydało decyzję o budowie odkrywki „Szczerców” i Elektrowni "Bełchatów II".

 

Mapa kopalni węgla brunatnego „Bełchatów”.

GEOLOGIA

            Złoże ma około 40 kilometrów długości i 1,5-2 kilometrów szerokości. W jego obrębie wyróżniono trzy pola górnicze: „Szczerców”, „Bełchatów” i „Kamieńsk”. Przemysłowe znaczenie maja jednak tylko dwa pierwsze z nich. Eksploatowane są głównie węgle energetyczne ale w niektórych częściach złoża spotyka się również węgle brykietowe i wytlewne.

            Złoże jest typowym złożem tektonicznym. Zalega w rowie tektonicznym ciągnącym się w kierunku W-E od Rześni na zachodzie do Gorzkowic na wschodzie. Jego wypełnienie stanowią osady neogenu o miąższości ponad 400 metrów są one przykryte kilkudziesiącio-metrowej  miąższości osadami czwartorzędu. W spągu złoża zalegają odwapnione i zsylifikowane wapienie i margle mezozoiku oraz gliny zwietrzelinowe paleogenu.  Formację węglonośna dzieli się na trzy części. Od dołu są to:
- część dolną (podwęglową) tworzą warstwy rawickie składające się z piasków kwarcowych lokalnie przechodzących w żwiry oraz iłów i mułowców, niekiedy z wkładkami utworów jeziornych reprezentowanych przez margle z nieregularnymi soczewami węgla brunatnego,
- część środkową (węglową) tworzą należące do miocenu środkowego warstwy ścinawskie przechodzące w górze w warstwy pawłowickie utworzone przez jednolity pokład węgla o miąższości 50-60 metrów z przerostami osadów piaszczysto-ilastych. W części przyuskokowej rozszczepia się on na wyklinowujące się wiązki.
Występują tu pokłady węgli brunatnychmiocenu środkowego zaliczane do II ścinawskiej grupy pokładów. Są to węgle ziemiste, ziemisto-ksylitowe, ksylitowo-ziemiste i ksylity. Miejscami zawierają one znaczne ilości muszelek małży i ślimaków lub ich okruchów oraz domieszki pyłu wapiennego.
- część górną (nadwęglową) tworzą warstwy adamowskie, środkowopolskie i poznańskie dolne składające się z osadów piaszczystych, ilastych i mułkowych z licznymi soczewami węgla brunatnego. W dolnej części tego kompleksu znajdują się wkładki margli jeziornych, gyti, iłów i piasków wapnistych z fauną słodkowodną. Łączna miąższość tego kompleksu dochodzi do 95 metrów. Wyżej zalegają niezgodnie warstwy poznańskie górne utworzone przez iły pliocenu.
W złożu wyróżniono cztery grupy pokładów węgla brunatnego. Znaczenie górnicze mają tu tylko pokłady grupy II (warstwy ścinawskie).
W okolicy Dębiny osady te są przecięte cechsztyńskim wysadem solnym. Powstał on w neogenie na przecięciu dwóch uskoków tektonicznych o kierunku W-E i NW-SE.
W polu „Bełchatów” (eksploatowanym jako pierwsze) zaznacza się podłużne, drugorzędne obniżenie podłoża mezozoicznego. Seria węglowa osiąga w nim miąższość 230-240 metrów. Główny pokład węglowy ma tu jednak średnio tylko 54,4 metra miąższości. Zalegająca niżej strefa węglowa jest natomiast zbyt wąska (200-300 metrów) i nie będzie wybierana. Seria nadwęglowa została tu silnie zaburzona w okresie zlodowaceń.
W polu „Szczerców” (eksploatowanym od niedawna) główny pokład węglowy ma średnio 55,3 metra miąższości. W nadkładzie napotkano tu nagromadzenia bursztynu i kości ssaków.

LITERATURA

Budowa geologiczna Polski. T. 6. Złoża surowców mineralnych. Warszawa : Wydawnictwa Geologiczne, 1987.

Geologia i surowce mineralne Polski. Red. R. Osika. Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego, 1970, Nr 251.

 

GALERIA

 

Odkrywka pola „Bełchatów” Stan z 13.04.2006 r.

 

Rekultywowana część odkrywki. Stan z 13.04.2006 r.

 

Hałda przykopalniana nad południowo-wschodnią ścianą odkrywki. Stan z 13.04.2006 r.

 

Jeżeli chcesz szybko przejść do nadrzędnej strony kliknij poniższy interaktywny przycisk.

STRONA GŁÓWNA

 

UWAGA!!! Jeżeli wykryjecie jakieś niezauważone przeze mnie błędy proszę o informację. Za wszelkie konstruktywne uwagi z góry serdecznie dziękuję.

E-MAIL

 

W SUMIE OD ZAŁOŻENIA WITRYNY W 2005 ROKU ODWIEDZONO JĄ
JUŻ   RAZY