GŁUCHOŁAZY |
Ślady dawnego górnictwa kruszcowego |
W średniowieczu Głuchołazy były znacznym ośrodkiem wydobycia złota. Początkowo złotonośne kruszce uzyskiwano poprzez płukanie piasków złotonośnych, zalegających obficie w korycie rzeki Biała Głuchołaska. Obszarem najintensywniejszej eksploatacji były wtedy tereny położone na południe od miasta, w miejscu gdzie rzeka ta tworzyła przełom. Do dzisiaj widoczne są tam ślady lejów po setkach zapadniętych szybików. Później w obrębie miasta napotkano pierwotne złoża złota. Prace górnicze prowadzono tu w kilku sztolniach, których okna znajdowały się w urwistym brzegu rzeki (obecnie poniżej promenady nadrzecznej).
Wejście do jednej ze sztolni kopalni rud złota. Stan z około 1900 roku. |
W łupkach hornblendowych zalegały tu 10-30 centymetrowej miąższości, żyły
kwarcowe, miejscami kwarcowo-skaleniowe. W tym drugim przypadku przybierały one
charakter pegmatytowy. Żyły te były prawdopodobnie związane z zalegającym już po
czeskiej stronie masywem granitowym. Wypełniający je kwarc miał barwę
mleczno-białą. Był spękany, przy czym jego powierzchnie spękań prawie zawsze
pokrywał limonit. W druzach tworzył szczotki dobrze wykształconych kryształów
ale występowały one rzadko. Żyły były okruszcowane galeną, sfalerytem, pirytem,
chalkopirytem i covellinem. Kruszce tezawierały domieszkę złota. Pozostałości
tych żył są jeszcze widoczne niektórych miejscach w stropach sztolni.
Złoto zawarte było również
pirycie w impregnującym łupki na ich kontakcie z żyłami (propylizacja).
Na NW od miasta w korycie rzeki Białej Głuchołaską od granicy z Czechami na przestrzeni około 1000 metrów ciągną się tereny dawnych prac górniczych na okruchowych złożach złota. W okresie od XIII do XVI wieku prowadzono w tym rejonie intensywne poszukiwania i eksploatację (płukanie) piasków złotonośnych. Do dzisiaj można tam obserwować zapadliska po dawnych szybikach i kopankach (głębokich dołach) oraz osiągające 5 metrów wysokości zwały przepłukanego materiału.
W miejscu gdzie występował płaski brzeg a rzeka Biała Głuchołaska miała słaby prąd dochodziło w holocenie do osadzania się ziarenek złota o wielkości do 1 milimetra oraz kilkumilimetrowej średnicy ziarna granatów, staurolitu, cyanitu, apatytów, cyrkonu, turmalinów, amfiboli, epidotu i kruszców. Minerały te koncentrowały się one w szarobrązowych, miejscami żółtawych piaskach i żwirach. W składzie żwirów dominowały otoczaki kwarcytów, kwarcu żyłowego i łupków kwarcytowych. Rzadziej pojawiały się otoczaki gnejsów, łupków łyszczykowych i amfibolitów. Miały one do 0,5 metra średnicy.
LITERATURA
x
Wychodnie łupków serycytowo-talkowych |
Na SW od
miasta na zboczu wzgórza Grędówka (296,5 metra n. p. m.) znajdują się wychodnie
łupków kwarcytowych z licznymi cienkimi wkładkami łupków kwarcowo-muskowitowych
z biotytem. W tych ostatnich występują kryształy brązowo-czerwonego almandynu o
średnicy do1,5 centymetra (wyjątkowo powyżej 2 centymetrów) i kilkumilimetrowej
długości słupki czarnego staurolitu. Zawierają one wrostki kwarcu, rutylu i
chlorytu. W śladowych ilościach w łupkach występują w nich również wrostki
turmalinów, ilmenitu i magnetytu. Skały te są bardzo zwietrzałe. Miejscami
przekształciły się w miękkie, gliniaste osady zawierające duże ilości
wypreparowanych i dobrze wykształconych, kryształów granatów. Są one nieco
zwietrzałe.
Dużo większe kryształy staurolitu występują w zarośniętym łomie założonym nieco
poniżej szczytu wzgórza. Osiągają tam 3 centymetry długości i do 1 centymetra
średnicy. Niekiedy tworza charakterystyczne krzyżowe zbliźniaczenia. Również i
tu staurolit współwystępuje z almandynem.
LITERATURA
X
Jeżeli chcesz szybko przejść do nadrzędnej strony kliknij poniższy interaktywny przycisk.
Jeżeli wykryjecie jakieś niezauważone przeze mnie błędy proszę o informację. Za wszelkie konstruktywne uwagi z góry serdecznie dziękuję.
W SUMIE OD ZAŁOŻENIA WITRYNY W 2005 ROKU ODWIEDZONO JĄ
JUŻ
RAZY