W 1954 roku Zakłady Przemysłowe R-1 z Kowar przeprowadziły na wschodnim zboczu Tkackiej Góry (650,2 metrów n.p.m.), (ul. Saneczkowa) prace poszukiwawczo-rozpoznawcze mające na celu wyjaśnienie charakteru wykrytej anomalii radiometrycznej. Strefę mineralizacji uranowej udostępniono sztolnią nr 1. Sztolnia miała około 260 metrów długości. Na jej 165 i 205 metrze w lewym ociosie znajdowały się krótkie przodki a na 220 metrze w obu ociosach wejścia do około 25 metrowej długości poprzecznych wyrobisk poszukiwawczych. W 1955 roku miejsce uznano za nie perspektywiczne i wylot sztolni zestrzelono.

Plan sztolni nr 1
	Granit
	Szczeliny tektoniczne
	Szliry biotytowe
	Pegmatyt

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

Stan z 1 października 2010 roku.

            Strefa zmineralizowana występowała w obrębie intruzji granitu Karkonoszy. Jej otoczenie stanowił porfirowaty granit biotytowy. W jego tle dominowały  ziarna różowego i białego skalenia o wielkości 3-5 mm. Obecny był również kwarc i dość liczne blaszki czarnego biotytu o średnicy poniżej 1 milimetra. W tle tym tkwiły duże prakryształy różowego i białego skalenia o długości 12-45 milimetrów. Miejscami (na 120 metrze sztolni i na końcu lewego wyrobisku) w granicie występowały zmiennej miąższości szliry biotytowe. W pobliżu szlir pojawiały się strefy równoziarnistego granitu o barwie szarej. Był on wyraźnie zubożony w biotyt.
Na 120 metrze sztolni napotkano żyłę aplitu o miąższości 10-30 centymetrów z niewielką kawerną typu pegmatytowego. Na ścianach kawerny narastały kryształy kwarcu (morion i kwarc zadymiony). Ich długość dochodziła do 10 centymetrów.
Granit przecięty był czterema strefami tektonicznymi o szerokości do 2 metrów i szeregiem drobnych stref o miąższości 1-10 centymetrów. Wypełnienie większych stref stanowiła  glinka tektoniczna i brekcja złożona z fragmentów rozkruszonego granitu. W obrębie szczelin tektonicznych występowała również mineralizacja kwarcowa. Miejscami kwarc tworzył on szczotki dobrze wykształconych mlecznych kryształów. Ze strefami tymi związane były niewielkie przejawy mineralizacji uranowej.  Całość impregnował hematyt.

X