Autor: C. R. Scotese, http://www.scotese.com

            W permie kontynenty były połączone w jeden superkontynent zwany Pangeą. W jego centrum znajdowały się ogromne tereny pustynne. Trwała wzmożona działalność wulkaniczna która nasiliła się jeszcze pod koniec tej ery. Towarzyszyło jej wielkie zlodowacenie. Około 250 mln lat temu doszło do największego w dziejach Ziemi masowego wymierania które objęło 95% wszystkich gatunków. W morzach wyginęły koralowce czteropromienne i trylobity. Na lądach częściowo wymarły płazy, gady i owady. Wśród roślin pogrom objął drzewiaste widłaki, skrzypy i paprocie których miejsce zajęły rośliny iglaste, miłorzębowe i sagowce.

Krajobraz permu późnego.
Źródło: Z. Burian - Zanim pojawił się człowiek.

Obszar Polski w permie.

klimat Polski i obszarów otaczających zaczął się osuszać, ale nadal był bardzo ciepły;
w Sudetach i w rejonie śląskokra­kow­skim trwała działalność wulkaniczna; tereny wypię­trzone w czasie orogenezy hercyńskiej były niszczone; w środkowej i północno-zachodniej Pol­sce utworzyło się rozległe obniżenie, na które okreso­wo wkraczało płytkie morze; w wysokiej temperatu­rze woda morska szybko parowała, pozostawiając po sobie pokłady soli; obniżenie zasypywane było osada­mi pochodzącymi z niszczenia lądów na północnym wschodzie i na południu Polski;
na obszarze Polski panowały krajobrazy pustynne i półpustynne

            x